Her şeyi çalabilmek
Dedemden kalma duvarda asılı duran sazı çalarak müziğe başladım.
O zamanlar, beni birkaç müzik öğretmenine götürmüş, göstermişler, nasıl
bu çocukta gelecek var mı diye... Biri var demiş, diğerleri de yok.
Yıllarla birlikte, yetenekli olduğumu söyleyen öğretmenin haklı olduğuna
anladım. Yetenekliydim; ama bu yeteneğimi değerlendiremedim. Enstrüman
seçmek için bir karar almam gerekiyordu. Ya keman çalacaktım ya piyano; ya
flüt çalacaktım ya da akordeon... Olmadı, hepsini istedim,
hiçbirinden vazgeçemedim. Yıllar geçtikten sonra her enstrümanı iyi
çalabiliyorum; ama hiçbirinde virtüöz değilim. Bir enstrümanla isim yapamadım.
Ne kemanla tanınan bir eserim var, ne de piyanoyla... Bütün enstrümanları
iyi çalıyorum, ama kimse tanımıyor beni. Başarılı olmak için her şey
değil, bir şey lazımmış. Başarı bir alışverişmiş; bir şeyi alabilmek için
bir şeyi vermek, diğerlerinden vazgeçmek gerekiyormuş. Keşke kemanı
seçseydim ve diğerlerinden vazgeçseydim.
Karıma da hayatı zindan ettim, sevgililerime de... Hiçbirinden
vazgeçemedim. Karım dünyanın en iyi, en güzel kadınıydı. Evlenirken ne
olduğunu anlayamadan evlenmiştim. Yani... evlilik sadece birisi için
karar almak ya, diğerlerinden vazgeçmek... İşte evlenirken ben bunu anlamadan
evlenmişim. Evlendikten sonra başka kadınlarında olduğu bir hayatı
yaşamaya devam ettim. İçlerinden bazılarını daha çok sevdim; ama ne onlardan
birinde, ne de karımda karar kılabildim. Yıllar sonra şimdi yapayalnızım...
Ne karım kaldı, ne de diğerleri... Keşke birini gerçekten
seçebilseymişim, ama, yapamadım.
Tıpkı enstrüman seçimi gibi hepsini istedim ve sonuçta elim boş
kaldı. Almak için bırakmak gerekiyormuş. Keşke karımı alsaymışım...
Dolu dolu boş yaşamak
Hayatım boyunca yapacak çok işim oldu; hepsini yapmaya çalıştım.
Hangisinde "en iyi" yim?
Şimdi bakıyorum, kazananlar, başarılı olanlar hep bir tek şey
yapmışlar.En iyi olmak için önce seçmek ve diğerlerini bırakmak gerekiyor.
İşte de böyle, özel yaşamda da... Bu seçimi yapmamız gerekiyor; çünkü
mutlaka bazıları daha uygun... Bir ara ekonomik sıkıntıya düştüm.
Tasarruf gerek. Başladım her şeyden %10 kesmeye, ne anlamsız bir
uğraşmış bu. %10 daha az peynir yemek, çay içmek.
Bu tasarruf çok acı verdi bana, her an hissettim. Her şeyden
%10 kesmek tabiatıma uygundu tabii. Çok sonradan anladım; sadece
taksiyle dolaşmayı bıraksam yetermiş! Her kalemden %10 değil, etkili
kalemi bulmak gerekiyormuş. Yani, orada da seçim yapmak gerekiyormuş...
Başarının Sırrı :
Yaşamın her alanında bazı seçenekler, diğerlerinden daha iyi ya
da daha kötü. Karar almak, sayı saymaktan geçiyor; Seçenekleri
değerlendirmek ve öncelik sıralamasına sokmaktan geçiyor.
Yıllar önce okuduğum bir şeyi şimdi daha iyi anlıyorum:
"Her şey olan bir şey, hiçbir şeydir."
Başarının sırrı; her şey olmak değil, bir şeyde en iyi olmakmış. Tabii
seçim yapabilenlere...
Beste yapmak için bile notaları ve onları arka arkaya koymak
için uygun bir sıralama seçmek gerekiyor; ama ben bunu çok geç fark ettim.
Ama hala içimde enerji ve yetenek var. Yarın sabah karımı
arayacağım...
Yaşama yeniden başlayacağım.